90. MOTYK kwam zaterdag 25 maart 2023 langs. Eind jaren zeventig was FLAIRCK in Nederland dé sensatie. Met hun virtuoze en combinatie van folk, klassiek, world, jazz, theater en tsja, wat niet eigenlijk. Later volgde wereldwijd faam, of in elk geval in o.a. Japan en Zuid- en Midden-Amerika. De line-up fluctueerde door de jaren heen flink. Een tijd lang was er een bijna niet-meer Nederlandse Flairck, heropgebouwd rond het van oorsprong Mexicaanse snarenwonder Pablo Ortiz, die sinds 2007 een vaste waarde was in de band.
Naast Pablo Ortiz maakte fluitist Jeroen Goossens – de enige Nederlander in het gezelschap – eveneens eerder al deel uit van Flairck. Hij nam in Zaandam afscheid van MOTYK, dat hierna als kwartet verdergaat. De groep bestaat uit Zhazira Ukeyeva (Kazakhstan, viool) em de Vlamingen Joris Vanvinckenroye (contrabas) en Anouk Sanczuk (viool).
Het concert was een aantal keer verzet. Het zou eerder (als Flairck) plaats hebben gevonden op 20 december 2020, 4 september 2021 en 21 november 2021. Drie-, nee viermaal – plus een naamsverandering – bleek scheepsrecht!
Beeld van het optreden van MOTYK
Snapshot uit de nieuwsbrief (2023)
Zoals gezegd, keer op keer uitgesteld en nu kon het dan eindelijk. Het was destijds (in 2019) nooit geboekt als afscheid, maar het werd het wel. Al die tijd stonden ze als Flairck in de agenda, maar de kaarten lagen inmiddels anders en het werd een dubbel afscheid. Van zowel de naam en het materiaal van het oude Flairck, én van fluitoloog Jeroen Goossens die zijn laatste optreden deed met de band die nu als het kwartet MOTYK verder gaat. MOTYK heeft een in de coronaperiode uitgebracht album Back Alive! in deze bezetting onder de bandnaam Flairck opgenomen.
Legendarisch Flairck materiaal
Dat maakt het wel een wirwar van draadjes, maar eenmaal uit elkaar gehaald stond er op het podium een band van nu met een sterke binding naar het verleden van het aloude Flairck. Een groep die die toch legendarische naam zeker eer aandeed. Er werd aardig wat materiaal gespeeld van dat laatste Flairck-album dat deze zelfde line-up opnam. Voor de eerste keer hadden we een volledig instrumentaal concert, dat tegelijk constant spannend en innovatief klonk.
Er werd een aantal Flairck-klassiekers voor de laatste maal gespeeld. De Houten Bruiloft kwam voorbij (waarin de band steeds zachter speelt en even tot volledige stilte komt: men kon een speld horen vallen), en natuurlijk het epische en in Zaandam verbluffende Variaties Op Een Dame. Een waardig afscheid van Flairck, met Jeroen Goossens op zijn knieën en, uiteindelijk, uitgefloten en wel, op zijn rug.
We hopen dat het overgebleven kwartet Zhazira Ukeyeva, Anouk Sanczuk, Pablo Ortiz en Joris Vanvinckenroye met MOTYK weer wat fraais kan opbouwen, nu Flairck achter hen ligt. Aan hun gedreven virtuositeit zal het niet liggen. Zelden een band gehad die van zover kwam (qua kilometers heen/terug) maar ja, er was gezegd dat accommodatie onnodig was en dan dringen we maar niet aan. Op enige Nederlander Jeroen na kwam echter iedereen vanuit Vlaanderen én daar gingen ze na afloop weer naartoe ook. Ze kwamen veilig aan!
Licht
Het concert was geweldig. Echter hadden we weer te kampen met te weinig publiek. Ondanks een prominent stuk in het Noordhollands Dagblad daags ervoor. Helaas moesten we het doen met ongeveer vijfenzeventig aanwezigen, dat gelukkig wel aanzienlijk meer was dan toen in de herfst van 2021 de stekker er (een week van tevoren) uit moest.
Na enige in-mineur optredens vorig jaar met echt veel te weinig publiek is het gevoel nu wél weer goed. We hebben een hele rits optredens achter de rug die vanuit het publiek met superlatieven overladen werden. MOTYK was geen uitzondering. Dank aan FluXus voor het regelen van iemand op lichtbediening. Vrijwilliger Rick deed het subtiel en kundig. Bovendien was het weer eens wat anders dan het statische theaterlicht dat we tot nu toe hadden. Hopelijk een blijvertje, dat licht!
