92. STÉPHANIE STRUIJK was op zaterdag 13 mei 2023 onze seizoensafsluiter. Als Stevie Ann bracht ze op 18-jarige leeftijd haar debuutalbum uit waarmee ze onder andere in 2007 op Pinkpop stond. In 2016 schreef ze samen met Daniël Lohues haar eerste album in het Nederlands tijdens een roadtrip door Amerika, waar Stephanie een tijdje gewoond en gewerkt heeft.
Tijdens deze reis van Los Angeles naar Minneapolis merkten ze dat de liedjes zich het beste lieten vertellen in haar eigen taal. Het werden liedjes die gaan over het maken van een nieuw begin, verlangen naar thuis, en de magie van geluksmomenten. Deze switch is haar goed bevallen, en er kwamen meer liedjes in de moerstaal uit de pen gerold. Liedjes over haar geboortegrond, Limburg, en hoe het was geweest als ze daar was gebleven. De zin Zoek ik nou een plek met een tuintje en een hek, of een gevoel waar ik mezelf naartoe kan brengen uit Bijna Thuis is kenmerkend voor haar troubadour’s leven.
Stéphanie slaat met haar in 2021 verschenen album Fijn Zo weer een nieuw hoofdstuk open in het Nederlands. Ze gaat door waar ze gebleven was. Soms dromerig terugkijkend naar vroeger, maar de focus ligt vooral op verhalen die verder willen en liedjes die troost geven en de tijd misschien heel even stil doen staan.
Beeld van het optreden van Stéphanie Struijk
Snapshot uit de nieuwsbrief (2023)
Na afloop heb ik eens geturfd. Van de 72 aanwezigen waren er 50 die voor het eerst bij Roots aan de Zaan kwamen. Slechts 22 waren vaste(re) gezichten bij onze concerten. Van een aantal daarvan weet ik dat ze goed op de hoogte waren van wat Stéphanie Struijk doet. Reden waarom er zowat geen CD verkocht werd. Want, dit was grotendeels eigen publiek dat haar laatste album waarschijnlijk al prima kent (het dateert uit 2020). Ik had haar juist vantevoren (naar waarheid) gezegd: nou, CD-verkoop gaat altijd als een tierelier bij ons publiek. Niet dus, ditmaal. Maar dat had een reden, daar ze toch grotendeels voor een eigen publiek speelde, ook al was het bij ons.
Impulsief
Nogal impulsief had ik haar geboekt. Ze trad ongeveer een jaar geleden op bij het programma van Humberto Tan; het stond toevallig aan bij ons. Ze coverde daar Here There & Everywhere van Paul McCartney die 80 werd, en dat deed ze heel fraai. Rond die tijd postte muzikant Rens van der Zalm op Facebook iets over tot tranen geroerd te zijn bij een optreden van Stéphanie met Eva de Roovere. Ook vaste Roots-bezoeker Martin Tijdgat meldde, hetzij bij een concert, hetzij op Facebook, iets over haar.
En ik dacht: Rens (nu verschiijnt hij in twee achtereenvolgende nieuwsbrieven zonder bij ons op te treden) heeft best vaak gelijk, toch eens Youtuben. En toen: oja, Stéphanie Struijk was ooit Stevie Ann, deed die niet eens wat moois bij DWDD? Er gingen belletjes rinkelen, ik mailde zomaar eens lukraak, en een optreden was snel gefixt. Ik dacht wel meteen: nederlandstalig, wellicht wat ver verwijderd van wat we doorgaans doen. Maar het kan ook werken om deels een ander publiek binnen te halen, dat mogelijk en hopelijk denkt: wat leuk en intiem die Roots aan de Zaan concerten: we komen nog eens.
Dus, wat bleek: bijna driekwart van het publiek was Roots aan de Zaan newbie. Edvard merkte al op: nederlandstalig is best vaak wel wat over the top, pogend overdreven “bluffend” (no pun intended) poëtisch te zijn. We kaatsten wat namen over en weer die precies in dat hokje pasten. Stéphanie is toch heel anders, veel ingetogener.
Intiem
Afwisselend spelend op de akoestische gitaar, de electrische Gibson en FluXus’ eigen Steinway vleugel en zeer goed bij stem. Ze gaf een intiem pareltje van een optreden waarbij, zo merkten we, diverse mensen het niet helemaal droog hielden. En op Stéphanie’s vraag of we niet eigenlijk liever de gelijktijdige finale van het Eurovisie Songfestival hadden willen zien, kwam vanuit het publiek gelukkig een luid “nee!”.
Een afsluiter om in te lijsten, en met een voldaan gevoel eindelijk een vol (zij het inmiddels door bezuinigingen iets korter) seizoen afgesloten, zonder ge-annuleer, zonder lockdowns, zonder QR… zonder gedoe.
