94. Aanstormend Brits talent trad op: een dubbelconcert van KATIE SPENCER en IONA LANE vond plaats op zaterdag 4 november 2023.
Over Katie Spencer schreef muziektijdschrift Heaven: Met The Edge Of The Land (haar tweede album) heeft de Britse singer-songwriter Katie Spencer één van de mooiste folk singer-songwriterplaten van dit jaar gemaakt. Qua liedjes, zang, gitaarspel en verdere instrumentatie, alles klopt aan deze betoverende plaat, waarop Spencer zich ontpopt tot een warme nieuwe stem in de Engelse folkscene die meteen ook aansluit bij de top.
Wie houdt van illustere voorgangers als Nick Drake of Sandy Denny raden wij aan dit album te beluisteren, want hoewel haar stijl anders is, brengt haar muziek op The Edge Of The Land eenzelfde gevoel over.
New Folk Sounds schreef over Iona Lane: Een jong talent uit Engeland dat de markt opgaat met Brits georiënteerde muziek. Hallival is het debuut van de uit Leeds afkomstige Iona Lane en die wijkt toch wat af van het geijkte patroon. Ze genoot haar onderricht van onder meer Nancy Kerr, Jim Moray en Stuart McCallum, terwijl Julie Fowlis en Karine Polwart haar rijzende ster al eerder opmerkten en promoten in diverse uitzendingen en bij bepaalde activiteiten. Maar Lane voegt daar eigenzinnige elementen aan toe. Soms een georkestreerd intro, een zwoel jazzy vervolg met een subtiel geslagen drum en een vibrerende contrabas. Daarbovenop een ietwat hese alt stem met slepende dictie.
Beeld van het optreden van Katie Spencer & Iona Lane
Snapshot uit de nieuwsbrief
Uiterst fraai was het optreden van folk’s jonge hoop in bange dagen, en hobbelvrij was de weg ernaartoe. Op het zien te vinden van een publiek na dan: de aanvankelijke belangstelling was zeer minimaal, maar we eindigden toch nog op een alleszins acceptabele 75 aanwezigen, ietwat kunstmatig opgestuwd middels gratis introducees voor de sowieso al gratis aanwezige donateurs, van wie ongeveer tweederde aanwezig was.
Katie Spencer en Iona Lane hadden een vrij imposante tour opgezet door Nederland, Duitsland en Denemarken (kom daar nog eens om tegenwoordig, vooral komend vanuit de post-Brexit UK) en ze hadden ieder twee mooie albums te promoten, die grif van de hand gingen in Zaandam.
Katie trok het kortste strootje wie er moest beginnen. Wat direct opviel: haar geweldige gitaarwerk, breed uitgesponnen tijdens (intro’s van) nummers die ze speelde, met lange intro’s en zowaar een geheel instrumentaal stuk, deels gespeeld op haar pracht van een 1953 Gibson. Hier hebben we het niet over singer-songwriter-met-gitaar, maar een volwaardig gitariste die ondanks haar jonge jaren goed geluisterd heeft naar John Martyn en Michael Chapman. Op haar album The Edge Of The Land herken ik ook een zekere Pentangle-achtige invloed.
Iona Lane stond Katie af en toe bij, en na de pauze waren de rollen omgedraaid, was het Iona die leidde met gewoon bloedmooie muziek.
Waar Abraham, of wellicht Sara, de mosterd vandaan haalde was aan het einde duidelijk: samen vertolkten ze Sandy Denny’s Who Knows Where The Time Goes, om af te sluiten met John Martyn’s hypnotiserende Couldn’t Love You More.
Maar deze dames zouden het cover-loos kunnen doen. Houd de namen in de gaten!
