64. Uit Schotland komen THE POOZIES, die vrijdag 12 oktober 2018 in De Kleine Waarheid speelden. The Poozies lieten voor het eerst van zich horen aan het begin van de jaren negentig. Destijds was het een bewuste keuze een collectief te vormen dat enkel uit vrouwen bestond. Door de jaren heen hebben The Poozies wereldwijd opgetreden, vermaard om hun veelzijdige repertoire, originele arrangementen en fraaie vocale harmonieën.
Vaste waarde was altijd harpiste Mary Macmaster. Die eerder –met Patsy Seddon, ook lange tijd Poozie– al lid was van het gerenommeerde harp-duo Sìleas. Ze werkte door de jaren heen samen met o.a. Sting en het recentere Songs Of Seperation.
The Poozies ontstonden toen Sìleas in 1990 opnamen maakte voor een soloalbum van Sally Barker. Bij Roots aan de Zaan te zien geweest als lid van Fotheringay (2016). Na de albums Dansoozies (1993) and Chantoozies (1995) maakte Barker plaats voor Kate Rusby. Wiens succesvolle solocarriëre echter de groep ging overschaduwen, waarna deze plaats maakte voor violiste Eilidh Shaw. Zij vormt nu met Macmaster de overgebleven kern van de groep. Sally Barker kwam later wel weer terug, maar vertrok andermaal in 2016. The Poozies echter gingen onverstoorbaar verder, nu met jong bloed in de vorm van twee nieuwe leden.
Deze nieuwe line up deed die zomerse herfstdag Zaandam aan, compleet met gloednieuw album Punch. De line up was Mary Macmaster (electro-harp, zang), Eilidh Shaw (viool, zang), Sarah McFadyen (viool, banjo, gitaar, zang) en Tia Files (gitaar, percussie, viool, zang). Voor een vrijwel uitverkochte zaal speelden ze een energieke set die de kenmerkende koepel van De Kleine Waarheid in zijn sponningen deed wiebelen.
Beeld van het optreden van The Poozies
Snapshot uit de nieuwsbrief (2018)
Ooit een best wel flinke naam, maar ze ondergaan een herstart met een compleet nieuwe line-up. Dan is het altijd maar weer afwachten of het publiek dat ook (op)pikt, helemaal in Nederland. Oer-Poozie Mary MacMaster zei dat deze line-up zó goed voelt dat zij denkt dat dit de beste versie is van The Poozies ooit.
Nu is elke huidige versie van een band en elk gloednieuw album volgens de maker(s) ervan standaard het beste ooit. Zelf heb ik deze groep nooit eerder live mogen aanschouwen. Althans niet bewust. Ik móet ze in 1995 op het Cropredy Festival hebben gezien. Maar – mea culpa – ik weet daar niets meer van. Na het concert moeten we haar toch in elk geval gelijk geven: het is een ontzettend goede band.
Verlopen paspoort
Niet dat het allemaal over rozen ging, deze minitour. Tia Files besefte pas bij het zoetjesaan inpakken, dat haar paspoort verlopen was. Het was maandag; woensdag zouden ze per boot vanuit Hull vertrekken. Tweehonderd pond verder (voor een spoedaanvraag) kon Tia haar paspoort donderdag ophalen. Toen de andere drie al in België waren waar opgetreden zou worden in ’t Ey te Belsele, ten westen van Antwerpen. Daarna was ze nog eens enkele honderden ponden verder die geïnvesteerd werden in een vlucht naar Brussel.
Die avond arriveerde het vliegtuig om 19:45 uur. Iemand van die folkclub pikte haar op, met denkbeeldig gillende sirenes werd de reis naar Belsele aangegaan. Vijf minuten na geplande aanvangstijd van dat concert werd Tia herenigd met haar mede-Poozies. Ze kon meteen het podium op.
Al met al moesten er dus heel wat CD’s worden verkocht wilde dit tourtje nog enigszins rendabel worden voor ze. Maar dat is, voorzover we konden inschatten, wel gelukt: de merch vloog weg. En dat kwam natuurlijk door een mooie, energieke set van de dames, die logischerwijze hun album Punch centraal hadden staan.
Ook al zijn twee bandleden gloednieuw, toch waren de rollen gelijkwaardig. Dus kregen nieuwe leden Tia Files en Sarah McFadyen meer dan voldoende ruimte van de oudgedienden Mary MacMaster en Eilidh Shaw om hun kunsten te vertonen. Hier staat een collectief, met bezieling en (niet onbelangrijk) lol te spelen, dat lieten ze merken ook.
Celtic Sounds schreef in een recensie over dat nieuwe album: “Poozie fans, old and new, are in for a rare treat when the band tour this strong release live. A knockout Punch, indeed”. Die knock-out werd wat ons betreft met verve uitgedeeld.
