Larkin Poe

Larkin Poe

14. De afsluiter van seizoen 2013-2014, op donderdag 10 juli 2014 was de uit Georgia, USA afkomstige band LARKIN POE, rond de soul singin’ swampadelic songwriting sisters Rebecca en Megan Lovell, die eerder opvielen als 2/3 deel van The Lovell Sisters, die voornamelijk in bluegrass grossierden. Larkin Poe is echter een stuk breder dan dat: rootsrock, folkrocksoul, bluegrasspop, hoe geef je dat beestje een naam?

Ze zijn nog jong (respectievelijk 22 en 24 ten tijde van dit optreden), maar ze leven en ademen muziek, en hebben een enorme ervaring op podia in de USA en in Europa. In 2011 koos Elvis Costello Larkin Poe hoogstpersoonlijk uit als support act en als zodanig traden ze een aantal keren in Nederland op, maar: enkel als voorprogramma, niet op eigen kracht.
Hier in Europa hebben ze in Engeland, Duitsland en de Scandinavische landen al een flinke fanschare, maar in Nederland moest dit nog groeien. We gaven ze graag dat podium. Ingebouwd tussen optredens in Engeland en Duitsland, was het concert bij Roots aan de Zaan het enige concert van deze groep in Nederland. Eenmaal terug in de USA stonden ze twee weken later in de Late Show van David Letterman. 

Naast frontdames Rebecca en Megan Lovell (respectievelijk mandoline/gitaar/viool/leadzang en lapsteel/keyboards/zang) bestaat Larkin Poe uit Robby Handley (bas/keyboards/zang) en Marlon Patton (drums). Wat we toen nog niet wisten, was dat dit het laatste optreden in het vertrouwde Serah Artisan zou zijn, dat zes weken later de deuren zou sluiten. Het was een prachtplek.


Beeld van dit optreden


Snapshot uit de nieuwsbrief (2014)

Onze seizoensafsluiter was Larkin Poe, met hun enige Nederlandse optreden ingebouwd tussen concerten in Duitsland en de UK. Men kwam van ver hiervoor: kleinschalig als we zijn, telt elke bezoeker natuurlijk mee – maar extra leuk is het als men speciaal over komt vanuit het hele land, en zowaar uit België.

Dit was dan ook niet niks: vijf dagen na Zaandam deelden ze het podium met Elvis Costello in Londen; achttien dagen later speelden ze in de Tonight Show van David Letterman, en de band rond Rebecca en Megan Lovell lijkt met een kakelvers en steengoed album (KIN) daadwerkelijk op de springplank naar The Big Time te staan. 

Serah Artisan’s laatste kunstje. Een maand later was het pand leeg.

Wie weet, over een tijdje weten enkele honderden ‘kenners’ te melden dat ze erbij waren, die warme zomeravond in Serah Artisan dat Larkin Poe speelde. Maar het bleef beperkt tot ongeveer zeventig man. Die waren getuige van een energiek optreden van een band die een aanzienlijk steviger geluid laat horen de laatste tijd; de wat meer laid-back ritmesectie van voorheen heeft plaatsgemaakt voor een rocktandem op drums en bas, hetgeen wel maakte dat sommige van onze vaste bezoekers – zeker als zij vooraan zaten – misschien even schrokken, gewend als ze zijn aan akoestischer werk op deze plek. 

Gloednieuwe songs

Bovendien heeft Larkin Poe’s oudere materiaal (hoewel, wat is oud als het om een band van mid- twintigers gaat) vrijwel geheel plaatsgemaakt voor gloednieuwe songs; opvallend was dat het nieuwe album van Larkin Poe zelfs de enige was die die avond te koop was, terwijl ze toch al het een en ander op schijf hebben gezet de afgelopen jaren.

Het publiek was dan wel ietsjes verdeeld in zij die het te hard en zij die het verbluffend goed vonden (en diversen van de eerste groep konden zich ook vinden in de tweede groep), de algehele teneur was: onvergetelijk, en een mooie afsluiter van het eerste volle seizoen. 

Een laatste woord aan bezoeker Robin ten Hove, die op Facebook schreef: “Best performance I’ve seen this year and I’ve also seen the Stones, the Kooks and the Arctic Monkeys!”

Waarvan akte.

Larkin Poe
vakmanschap is meesterschap
Scroll naar boven