29. Onbekend maakt soms onbemind, maar vaak is het ook spannend, want: kan onbekend ook niet gewoon een prachtige ontdekking zijn? Jeff Wilkinson & the Shutterdogs speelden op zondag 1 november 2015. Jeff is iemand in wie men wellicht in gesprek niet direct een charismatische podiumpersoonlijkheid zou herkennen. Echter het podium is precies die plek, waar Jeff Wilkinson volledig op zijn plek was.
Hij is een man van ballads, vertellingen uit het dagelijks (Amerikaanse) leven … en dan kan hij het over alledaagse zaken als sportclubs of postbodes hebben, of de vertelling nu gesitueerd is in hartje Manhattan of in the middle of nowhere: raken doet hij wel. In zijn songs vat hij zijn indrukken pakkend samen. Ook instrumentaal is hij veelzijdig, op zijn gitaar – van ragtime, via fingerpicking, naar blues, met allerlei ritmes die zowaar naar calypso kunnen neigen. Moeilijk is het om vergelijkingen te maken, maar er zijn raakvlakken met de ballads van Jerry Jeff Walker, met de blues van Dave Van Ronk, en wellicht komt er soms een schim voorbij van een Jerry Garcia, een John Prine of een John Hiatt.
In recenter jaren is Wilkinson een folkier/akoestischer pad ingegaan. Bij Roots aan de Zaan trad hij op met multi-instrumentalist Greg Anderson, drummer Dan Fisherman en zangeres/violiste Sara Milonovich. Americana van de bovenste plank. Het voorprogramma werd verzorgd door SPECS HILDEBRAND, een veteraan, die er nog steeds in slaagt het publiek te boeien met eerlijke muziek en mooie anekdotes, en die al ruim dertig jaar vakmanschap aan gevoel koppelt.
Beeld van dit optreden
Snapshot uit de nieuwsbrief (2015)
Vantevoren wisten we: dit werd dus een moeilijke, en dat na een optreden (10 oktober) dat we wegens minimale belangstelling moesten cancellen … maar alles kwam naar volle tevredenheid op zijn pootjes terecht. Opluchting alom!
Noodgrepen
Een week of drie eerder lag het aantal reserveringen ietsjes boven, eh, de nul, dus er kwamen noodgrepen aan te pas, te weten de twee voor de prijs van één deal, en natuurlijk de in de vorige nieuwsbrief aangekondigde gratis kaartjes via CD-winkel Coco Zaandam. Nu hadden we ons de moeite van dat laatste kunnen besparen, van de zestig (!) bij een CD/DVD/LP aankoop weggegeven kaartjes daar, kwam er welgeteld één (!!) persoon met een Coco vrijkaartje op het concert af. Het blijft echt heel moeilijk, om publiek te vinden, helaas. Ach. Soms probeer je een rare bokkensprong zoals deze, en dat kan werken – of niet.
Gelukkig werkte de andere noodgreep wel degelijk, en hadden we een alleszins acceptabel plusminus zestigkoppig publiek uiteindelijk, en dat was toch maar weer meer dan verwacht voor een act die ontzettend moeilijk aan de man te brengen was: er bestond namelijk tot drie maanden geleden geen website, en slechts één YouTube clipje van Jeff Wilkinson & The Shutterdogs. Dit moest je óf echt kennen (en die mensen waren er ook, vanuit Noord Brabant kwam men zowaar), óf je moest wel erg nieuwsgierig zijn.
Support act
Wat wel hielp was het feit dat Specs Hildebrand zich aanbood als support act, die bracht toch ook nog wat belangstellenden mee – die dan toch wel meer voor Specs kwamen, en de hoofdact op de koop toenamen, maar … we hopen dat het ook voor hen beviel. Specs deed kundig zijn ding, akoestische pareltjes van een veteraan die overigens zijn eerste optreden als officiële pensionado deed, en bewees dat het zowel muzikaal, en, kom, laten we dat eens benoemen (op persoonlijke titel zoals dat heet), qua politieke voorkeuren niet enkel kommer en kwel is wat er uit Volendam komt.
Specs deed zowaar een duet met Piet Veerman, niet dat de borstharige ex-Cats-baardmans er in levenden lijve was, maar Piet’s stem kwam vanuit Specs zelve. Doe hem dat eens na.
Lekker op dreef
Jeff Wilkinson en zijn Shutterdogs waren lekker op dreef. Topmuzikanten, goede songs, stevige americana, waarbij instrumentaal de show wat ons betreft een beetje werd gestolen door violiste Sara Milonovich. Die dan toch weer een heel leven buiten deze Shutterdogs bleek te hebben, ten eerste is ze frontvrouw van een fraaie band genaamd Daisycutter, die we toch hopelijk nog eens in Zaandam gaan zien (het eerste contact daarover is er), en bovendien deelde ze ooit het podium met, en speelde ze op het laatste album (At 89) van de legendarische Pete Seeger … waardoor, zo realiseerden we ons, in één klap twee handdrukken verwijderd waren van zowel President Obama als Bob Dylan om er eens twee te noemen.
Kom daar eens om, op een doorsnee zondagmiddag in Zaandam, een stad waar al met al negenenvijftig van de zestig bij CD speciaalzaak Coco weggegeven vrijkaartjes voor het optreden van Jeff Wilkinson & The Shutterdogs zomaar in de prullenmand verdwenen …
