The Tannahill Weavers

The Tannahill Weavers 

5. Zaterdag 16 november 2013 zorgden THE TANNAHILL WEAVERS voor het best bezochte concert tot nu toe – een bijnavolle bak. Eén van Schotland’s bekendste folkbands, met een unieke combinatie van traditionele melodieën op fluit, doedelzak en fiddle met gedreven ritmes op gitaar en bouzouki, ondersteund door drie- of vierstemmige vocale harmonieën. 

De band is eind jaren zestig ontstaan en genoemd naar de Schotse dichter Robert Tannahill (hoewel het debuutalbum Are Ye Sleeping Maggie pas in 1976 volgde). Deze topmuzikanten weven een uniek geluidstapijt door de prachtige traditionele Keltische melodieën te vermengen met de kracht van moderne, opwindende ritmes. Of het nu gaat om een a capella ballade uitgevoerd met schoonheid en precisie, of een ruige Gealic battle tune, deze band is inventief en uniek in zijn soort met prachtige zang en akoestische/traditionele instrumenten.

The Tannahill Weavers bestaan uit Roy Gullane (zang, gitaar), John Martin (viool, cello, viola, zang), Phil Smillie (fluit, whistles, bodhran, zang) en Lorne MacDougall (highland bagpipes, Scottish small pipes, whistles). Ter plekke werd al een terugkeer aangekondigd. Exact een jaar later (16 november 2014) kwamen ze weer.


Beeld van het optreden van The Tannahill Weavers 


Snapshot uit de nieuwsbrief (2013)

Onze eerste bijna-volle bak (we noemen honderd bezoekers voor het gemak een volle bak)! The Tannahill Weavers waren op stoom afgelopen zaterdag. Reserveringen liepen vooraf al heel goed, dit concert verkocht zichzelf eigenlijk – en op de dag zelf kwam er nog een aantal mensen op de bonnefooi. Alles liep op rolletjes. En wie weet? Wellicht komen ze nog een keer terug, bij leven en welzijn van allen. 

The Tannahill Weavers liep qua reserveringen al als een speer vanaf het moment dat we het aankondigden. Logisch, het is een wereldbefaamde, decennia lang bestaande band die niet voor de eerste keer in Zaandam optrad.

Onze dank gaat uit naar Roy Gullane, Phil (en Maggie) Smillie, John Martin en Lorne MacDougall. En niet te vergeten naar Harmke Eisen, dankzij haar konden we ze boeken. Het was mooi!

Doedels in ruste
Scroll naar boven