87. Op zaterdag 10 december 2022 keerde ALTAN terug naar Zaandam – de wereldberoemde uit Donegal, Ierland afkomstige groep rond vocaliste/violiste Mairéad Ní Mhaonaigh, die altijd garant staat voor een avond authentieke, virtuoos gespeelde folkmuziek.
Altan geldt al jaren als één van de topattracties uit de rijke Ierse folkscene, een groep die zich kan meten met illustere voorgangers als Clannad en the Chieftains. Altan verwierf al snel een grote aanhang in Ierland. De band, die ruim een miljoen albums verkocht, werkte in het recente verleden met een keur aan wereldberoemde namen als Dolly Parton, Enya, The Chieftains, Bonnie Raitt en Alison Krauss.
Op 13 januari 2017 speelden ze in hun 30e jubileumjaar bij Roots aan de Zaan, toen in een stijf uitverkochte Forbo Flooringzaal van het Zaantheater. Nu staan ze in onze reguliere zaal. De Altan line-up die in Zaandam optrad bestond naast Mairéad (zang, viool) uit Ciarán Curran (bouzouki), Mark Kelly (gitaar) en Martin Tourish (accordeon). Er was een gastoptreden van de zussen Michelle en Sophie Le Fevre, beiden op viool.
Aanvankelijk zou dit concert plaatsvinden op 1 oktober 2021, toen op 15 januari 2022. Driemaal bleek uiteindelijk scheepsrecht.
Beeld van het optreden van Altan
Snapshot uit de nieuwsbrief (2022)
Aanvankelijk zouden we na corona openen met Altan, en wel in oktober 2021. Zo’n driekwart jaar eerder hadden we dat geboekt, hoopvol denkende: tegen díe tijd is het allemaal wel achter de rug. Mooie act om het concertseizoen mee open te knallen! Dachten we.
Maar zoals bekend, dat bleek iets te voorbarig. Vervolgens enkele maanden verzet, maar dat ging ‘m duidelijk ook niet worden. Toen maar een stuk verder de toekomst in gekatapulteerd… en nu in december 2022 kon het dan eindelijk wél, en voor Altan vrij vers na een Amerikaanse tournee, die ook keer op keer verzet was.
Precies goed
De algehele kaartverkoopmalaise liet ook dit concert niet onberoerd, maar gaandeweg ging het tóch lopen en leken we langzaamaan op een uitverkochte zaal af te stevenen. Die plotse min-of-meer run op kaartjes stokte weer, waarna er in de laatste week afzeggers kwamen (ziekte en verwachte gladheid die gelukkig niet kwam). Hierdoor was het nét geen volle bak, maar het was vol genoeg. Precies goed eigenlijk. En close enough for rock ’n roll, zoals Edvard pleegt te zeggen.
Juist hij was een onverwachte laatste afzegger. Een uur voor we naar de zaal zouden gaan die middag, moest hij zich afmelden: hij was door zijn rug gegaan. Dat was balen, niet in de laatste plaats voor hem. Roots-presentator van weleer Dick sprong bij, en alles kwam uiteindelijk qua concertvoorbereiding toch nog helemaal goed.
Waren ze bijna vijf jaar geleden die eerste keer bij ons in het Zaantheater nog met zijn vijven, nu is Altan een kwartet, maar de vonken vlogen eraf waarna tijdens de rustiger momenten men een speld kon horen vallen.
Lokale zussen Sophie en Michelle Le Fevre – voorzover ik begreep huisvrienden van opper-Altan Mairéad – sprongen (op viool) tweemaal bij tijdens vurige instrumentals. Grappig genoeg in de theaterzaal van de muziekschool waar ze als kinderen zelf ooit vioolles hadden. Nu maakten ze even deel uit van Altan: it all comes round again, en hoe mooi is dat?
