42. Op zondag 6 november 2016 speelde de veelzijdige Engelse band The Jigantics voor de tweede keer bij Roots aan de Zaan. Eerder waren ze bij ons te zien, toen in De Vermaning in Zaandam, in oktober 2014. Een toen eigenlijk ook voor ons onbekende groep die een onvergetelijke indruk achterliet, reden waarom ze weer terugkwamen. Met hun eigenzinnige mix van folk-rock-cajun-americana, en in de gelederen ex-leden van Colvin Quarmby -zeker geen onbekenden op de Nederlandse podia- en bluesband Sons Of The Delta.
Een inmiddels vaste bezoekster kenmerkte dit concert als haar favoriet van de plusminus tien die ze bij ons gezien heeft en dat horen we natuurlijk graag – en de kans is groot dat er een keer een derde keer komt… (jazeker in 2018 én in 2022). Hun CDs gingen grif van de hand na afloop – hadden ze destijds net hun debuutalbum Daisy Roots uitgebracht, inmiddels hebben ze de opvolger op zak, Seconds Out, met medewerking van o.a. zangeres Christine Collister.
Over hun invloeden schreef de band zelf: “The whole wide world of music, thrown in a blender, throw in some seasoning and add a dance beat”.
The Jigantics bestaan uit Mark Cole (zang, harmonica, accordeon, mandoline, gitaar), Rick Edwards (gitaar, banjo, zang), Marion Fleetwood (zang, viool: mandoline), Lyndon Webb (bas, zang) en Martin Fitzgibbon (drums, percussie, zang).
Beeld van het optreden van The Jigantics
Snapshot uit de nieuwsbrief (2016)
Een waar feestje! Ze kwamen niet voor het eerst bij Roots aan de Zaan, want in oktober 2014 speelde deze groep al eens in Zaandam, toen hier voor ons volslagen onbekenden … maar de band werd door vrienden aan de andere kant van de Noordzee enthousiast aangeprezen en daar bleek niets van gelogen te zijn.
Het was niet meer dan logisch destijds om de groep terug te vragen en diegenen die er nu deze tweede maal bij waren zullen het vast niet erg vinden, te horen dat ze ook in de toekomst, ijs en weder dienende zoals dat heet, weer terug zullen komen (dan hebben we het wel pas over herfst 2018, dus verweggistaans).
Veel variatie
Enorm veel variatie in dit optreden, een terugkerende aankondiging was dan ook “and now for something completely different”. Zodat we van een stampend staaltje bluesrock en cajun over konden gaan op bloedmooie folkjuweeltjes, met verve gespeeld door rasmuzikanten en (in de vorm van Mark Cole en Marion Fleetwood) rasvocalisten. En hoe aardig is het dan als halverwege de tweede set drummer Martin Fitzgibbon naar voren komt als zanger.
Geen Animal-achtige capriolen hier, maar een prachtig gezongen ballad The Lakes Of Pontchartrain. Dat zien we Ringo Starr of Keith Moon nog niet doen. Op YouTube is een mooie – zowaar werkelijk professionele! – clip te zien van dat gouden momentje in Zaandam, van Fullscreen Film.
Als alle poppetjes op hun plaats zijn gevallen wat betreft het seizoen 2017-2018 maken we bekend wie, wat en waar. Maar noteer alvast zondag 11 februari 2018. Dan hebben we Jigantics-lid Marion Fleetwood staan, als duo met Gregg Cave met wie ze samenspeelt in TRADarrr. Drukbezette lieden. Voor cq dubbelconcert met … – een ander leuk duo, maar goed, dat volgt allemaal nog, nietwaar.
