25. THE ACOUSTIC STRAWBS speelden zaterdag 30 mei 2015 in De Vermaning. Wat hebben iconen als folkzangeres Sandy Denny en progtoetsenist Rick Wakeman gemeen? Beiden waren ze (zij het niet tegelijkertijd) lid van The Strawbs. Beiden zijn ze ontdekt door Strawbs-voorman Dave Cousins. Sandy Denny voordat ze faam verwierf met Fairport Convention en Fotheringay. Rick Wakeman voordat hij overstapte naar Yes en ‘superstardom’. Dan hebben we het over twee namen die elk een geheel ander soort muziek belichamen, en inderdaad is The Strawbs een band die beslist niet in één hokje te vangen is.
Ze begonnen midden jaren ’60 als The Strawberry Hill Boys in het Londense folkclubcircuit, maar gaandeweg werd de groep steviger, een soort progrockband met akoestische neigingen. Op gegeven moment schuurde de band zowaar tegen de glamrock aan. Hits werden gescoord met o.a. Part Of The Union en Lay Down; The Strawbs werden vervolgens zeer succesvol als albumband met name in de USA en Canada, met albums als Hero & Heroine (1974) en Ghosts (1975).
Ook nu nog is The Strawbs een op een trouwe fanschare leunende band, die tegenwoordig optreedt in zowel een elektrischer en een akoestische line-up. In Zaandam speelden ze als akoestisch trio, waarmee de cirkel ook weer een beetje rond is gezien de trio-opzet waarmee The Strawbs al die jaren geleden als The Strawberry Hill Boys begonnen zijn.
Deze Acoustic Strawbs bestaan uit Dave Cousins (gitaar, banjo, dulcimer, zang – en rode draad door de Strawbs-historie vanaf het prille begin, een periode waarin ruim twintig studio-albums het levenslicht zagen), en twee oudgedienden uit de meest succesvolle Strawbs line-ups, Dave Lambert (gitaar, zang) en Chas Cronk (bas, zang).
Beeld van het optreden van Acoustic Strawbs
Snapshot uit de nieuwsbrief (2015)
Niet zo ver hiervandaan speelden de (zelfbenoemde) “Toppers” voor een man of 60.000 in de ArenA (en de dag ervoor nog eens). Tegelijkertijd hadden we die zaterdagavond The Strawbs, in akoestische setting, voor ongeveer 1/1000e deel van dat aantal: klein, intiem, zonder media-aandacht, want persberichten worden door regionale pers genegeerd met uitzondering van alternatieve online-nieuwsvoorziening De Orkaan (waarvoor dank). Je wilt natuurlijk niet als muzikale snob overkomen, maar iets is hier niet helemaal rechtvaardig. Aan één kant is het belachelijk te denken dat een band met een dergelijke historie zo “klein” moet spelen, aan de andere kant zijn we reuze dankbaar … simpelweg omdat het kan.
Memorabel
Het 25e Roots aan de Zaan optreden werd één van onze meest memorabele concerten, waarbij je al snel vergat dat de heren van een leeftijd zijn, waarop anderen doorgaans pensioen plukken vanachter de geraniums. Een dwarsdoorsnede uit bijna vijftig jaar Strawbs-historie, met als expressief middelpunt de legendarische Dave Cousins (70 geworden eerder dit jaar!) zelf, zijn tijdloze songs magnifiek vertolkend met oudgedienden Dave Lambert en Chas Cronk, en tussendoor comfortabel op de praatstoel zittend met anekdotes waarbij je je geregeld vol ongeloof beseft: deze band speelt hier, bij ons, en we zijn in 1 klap één handdruk verwijderd van Sandy Denny, David Bowie én Salvador Dali.
Singer/songwriter John Statz (Denver, USA) opende kundig met een solo-set van een klein halfuur, dat was eigenlijk nog een overblijfsel van ons Roots in Mama-avontuur waar John enkele dagen eerder zou hebben gespeeld als we daar in november de stekker er niet hadden uitgetrokken (in goede harmonie. Mama blijft gewaardeerd in-natura sponsor middels diners voorafgaand aan avondconcerten). Hij was toch in Nederland, en met een optreden in Volendam de dag ervoor zat hij vlakbij: we boden hem het Strawbs-voorprogramma aan en dat vond hij een eer. Zijn set werd prima ontvangen en er rolde nog een verdiende toegift uit.
Bezoeker Jørn Zeiler schreef op Facebook:
Had gisteren een geweldige avond bij Roots aan de Zaan,een werkelijk fenomenaal optreden van The Strawbs. Ze zijn inmiddels op leeftijd, maar – wat een power, wat een zang, wat een gitaarspel.. en bovendien, wat een aardige mannen! Komt met gemak in de top 5 van de beste concerten ooit… dank, Roots aan de Zaan!
Paul Kemp meldde: “De wegblijvers hadden weer eens ongelijk! Niks geen oude mannen die nog een keer hun kunstje wilden doen maar gepassioneerde rasartisten die het publiek in vervoering bracht van begin tot het eind!”.
Vanuit Duitsland kwam men zelfs over, één stel had er vijf uur rijden voor over vanuit Hamburg. En het was het dubbel en dwars waard. Dank aan geluidsman Erik de Jong voor de kundige vervanging van Bert Ridderbos, die een optreden had in Goirle.
Koetjes en kalfjes
Persoonlijk naschrift van Koen: ik was een jaar of 20 toen ik rond 1988 in aanraking kwam met de muziek van The Strawbs, voor mij waren (en zijn) Dave Cousins en kompanen één van De Groten. Ik was anders dan normaal wat nerveus: wat als je opeens persoonlijk te maken hebt met dergelijke mensen en ze blijken arrogante kwasten te zijn? Het zou zomaar gekund hebben. Gelukkig waren allen alleraardigst, en pratend over koetjes en kalfjes met Dave Cousins vergat ik ook al heel erg snel met wie ik hier zo luchtig babbelde. Een op en top beschaafde, typisch Engelse meneer die enthousiast verhaalde over zijn trip naar een antiekmarkt in Tongeren een aantal weken geleden.
Dave Cousins, Dave Lambert & Chas Cronk, het was een eer – we salute you.
