20. Het laatste concert van 2014 werd op zondag 21 december gegeven door FINVARRA, dat een unieke vervlechting bracht van keltische folkmuziek met oosterse invloeden. Patrick Broekema (gitaar, bouzouki), Dieke Elfring (zang, percussie), Gwendolyn Snowdon (zang, harmonium, bouzouki), Corné van Woerdekom (viool, percussie) en de meest recente aanwinst Evert Willemstijn (contrabas, gimbri) hebben een voorliefde voor keltische folk maar met een brede interesse schrikken ze er niet voor terug om te experimenteren met het combineren van verschillende muziekstijlen.
Finvarra brengt een spannende mix van Ierse traditionals en zelfgeschreven nummers waarbij regelmatig een uitstapje gemaakt wordt naar oosterse muziek met zijn typische toonladders en onregelmatige maatsoorten. De bandleden bespelen soms onverwachte instrumenten zoals oosterse percussie en een harmonium afkomstig uit India. Gwendolyn en Dieke nemen de meeste zangpartijen voor hun rekening maar in menig nummer zijn de stemmen van alle bandleden te horen.
De band speelde overigens in De Kleine Waarheid geheel unplugged – voor een gelukkig aandachtig publiek. Een waardige afsluiter van een mooi muzikaal jaar.
Beeld van het optreden van Finvarra
Snapshot uit de nieuwsbrief (2014)
Een week later was het alweer raak in diezelfde Kleine Waarheid. Aanvankelijk was het de bedoeling om dit gratis toegankelijk te laten zijn. Na de sluiting van Serah Artisan de afgelopen zomer veranderden er echter een aantal dingen. Al snel werd besloten dit toch middels betaalde toegang te gaan doen, ook al was de toegangsprijs minimaal (€ 7.50).
Unplugged
Het was de suggestie van Finvarra zelf om dit optreden eens gewoon helemaal unplugged te doen. Tot een man of zestig zou dat best kunnen, zeiden ze. We gingen daar (net) niet overheen, en het paste uitstekend, er werd een mooi concert neergezet voor een aandachtig publiek. Muzikaal.ging het van Ierland via Macedonië naar noord- Afrika en andere exotische oorden; het muzikale spectrum van Finvarra is breed.
Ook instrumentaal: opvallend waren het prominente Indiase harmonium van Gwen, maar ook de de gimbri van Evert … (en het belletje van Dieke!), naast uiterst vaardig gespeelde en in de folk meer reguliere instrumenten (Corné’s viool, Patrick’s gitaar en bouzouki): het maakt Finvarra uniek, en ook vocaal -acapella- klinken ze als een klok.
Geen spijt
Wij kenden hen tot onze schande niet (je kunt niet alles hebben); het was in dit geval een tip die van twee verschillende bezoekers kwam. Die uiteindelijk zelf nota bene afwezig waren, maar niettemin: dank voor de tip!. We hebben er geen spijt van gehad, dat gold denken we eveneens voor het publiek, afgaand op de enthousiaste reacties die we na afloop kregen.
En zo voeren we een muzikaal fraai, en toch -wegens podiumperikelen- wat enerverend jaar uit.
