104. Na het grote succes van de Nederfolk-avond rond Kees van der Poel op 9 februari jl., nam Roots aan de Zaan het initiatief een vervolg hierop te organiseren. Op zaterdag 21 december 2024 vond er een unieke Nederfolk-reünie plaats in de Pasveerzaal/Fluxus in Zaandam.
Vijftig jaar na de Folkrevival van 1974 toen Fungus de Top 40 beklom met Kaap’ren Varen en ook groepen als Deirdre en Crackerhash tot de fine fleur van de Nederfolk behoorden, vieren we een nieuwe Folkrevival met de jonge folkgroepen Voddemoêr en Four Of A Kind. Zij geven samen met (ex-)leden van Fungus, Deirdre en Crackerhash een uniek eenmalig concert. En omdat het de zaterdag voor Kerst is zal het een extra kersttintje krijgen.
De avond zal in het teken staan van het Nederlandstalige lied en Nederlandse instrumentals en dansen. Er wordt gespeeld in wisselende bezettingen.
Voddemoêr is ontstaan uit de bruisende breinen van twee zusjes: Robin & Marijn. Met hun voeten in de rivierklei arrangeren zij Nederlandse liederen voor feesten en klompendansen. Anouk Platenkamp, mede-initiatiefnemer voor dit concert, is harpiste in deze groep.
Four Of A Kind is een groep jonge muzikanten die eigentijdse folk maakt met Keltische invloeden.
Van de oudgedienden van Fungus, Deirdre en Crackerhash hebben reeds enkele ex-leden toegezegd om een keuze uit hun bekende repertoire te komen vertolken samen met de ‘jonge garde’.
Fungus had, behalve hun bekende hit Kaap’ren Varen, ook veel succes met hun Nederlandstalige folkalbums en stond in 1974 niet alleen in Toppop maar ook op het hoofdpodium van Pinkpop. Deirdre kreeg met hun folkrock lovende kritieken op hun gelijknamige album dat inmiddels een echt collector’s item is. Crackerhash is met afstand Nederlands oudste folkgroep. In 2004 namen ze na 34 jaar afscheid, maar Jos Koning, lid van het eerste uur, heeft toegezegd aan deze reünie mee te werken.
Het belooft een prachtige avond te worden met een unieke ode aan de Nederfolk.
Beeld van het Nederfolk Revival Kerstconcert
Snapshot uit de nieuwsbrief
Een absoluut uniek evenement was het, deze (vrij snelle) opvolger van het Nederfolkconcert van 9 februari jl., toen met andere Nederfolkgrootheden. Nu lag de focus op de groepen Fungus, Crackerhash en Deirdre, met ex-leden van elke band, en de bands Voddemoêr en Four of a Kind, plus Patrick Lieffers, Eva Levina, Philip Steenbergen en Gilles Rullmann (én geluidsman Erik de Jong!), waardoor er meerdere generaties op het podium stonden.
Het idee vond zijn oorsprong kort na dat Nederfolkconcert van Kees van der Poel & Vrienden destijds, waar o.a. Wolverlei in het zonnetje werd gezet. Hier waren o.a. ex-Fungus manager Tom Steenbergen en Voddemoêr’s harpiste Anouk Platenkamp aanwezig – van hen kwam de suggestie “zou het niet leuk zijn als …”.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen: van ons uit hebben we ons er vervolgens niet enorm mee beziggehouden. Min of meer gaven we Tom en Anouk een avond lang de sleutels van Roots aan de Zaan – deden wij de kaartverkoop, zij gaven het programma vorm. Bij uitzondering hadden we deze decembermaand dan ook twee concerten in plaats van de gebruikelijke één per maand.
Hoe dan ook, dit alles leidde tot een imposante eenmalige line-up met een flinke dosis veelzijdigheid: en het was dan wel niet uitverkocht, maar toch in elk geval goed druk. Toeval of niet, het concert startte net als het eerste Nederfolkevenement in februari met het instrumentale Blauw Garen en Koperdraad door Voddemoêr (met drumster Eva Lavina), met Crackerhash’ Jos Koning en Fungus’ Kees Maat, een nummer dat de toon zette voor de rest van de avond. Vervolgens was het spotlicht voor Crackerhash, met Paul Rullmann èn zijn zoon Gilles – want Crackerhash compleet, dat kan helaas niet meer.
De nog jonge groep Voddemoêr nam het stokje over: hartverwarmend dat het nog kán, in dit kille tijdperk van content creators op Tiktok en massale dance events. Van de folkrockgroep Deirdre was Jos van Workum afkomstig op bas, om een soort gelegenheids-Deirdre tribute neer te zetten met Voddemoêr’s Robin op zang en Philip Steenbergen op leadgitaar, plus oudgedienden Jos Koning en Kees Maat – die overigens ook als Folkjoke optreden.
Met Fungus’ Garrekwak kwam de eerste set tot een eind, en beseften we: dit wordt een lange avond. De pauze startte aanzienlijk later dan bij reguliere concerten.
Gerard van Maasakkers kwam – in liedvorm dan – na de pauze voorbij in het fraaie As Ge Ooit, waarna tot onze eigen verbazing onze geluidsman Erik de Jong zich tussen de muzikanten mengde, met accordeon – hij is óók begenadigd muzikant. Met o.a. Erik kwam een stuk Planxty én een stuk Fairport Convention voorbij, al waren de betreffende instrumentals natuurlijk van aanzienlijk oudere datum. Na het door Jos van Workum gezongen The Poor Ditching Boy – geschreven door Richard Thompson maar ook op plaat gezet door Fungus – keerden we terug naar Ierland met het trio Four of a Kind met een fikse scheut aan Ierse jigs en reels, waarna het de beurt was aan Fungus.
Ook al was Kees Maat het enige aanwezige lid, klonk het als een huis, bijgestaan door vader en zoon Rullmann, violist Jos Koning, bassist Jos van Workum en de jongere garde (drumster Eva, gitarist Philip). We vernamen – deze ene keer uit de keel van Paul Rullmann – o.a. van een Boer die naar de Wei ging, en het zoetlief verloren aan de Groenelandstraatjes. Richting eind werd het écht kerst toen alle muzikanten nog eens acte de presence gaven met de carol Gloria, om vervolgens, hoe kan het ook anders, te eindigen met het uit volle borst door muzikanten en publiek meegezongen Kaap’ren Varen, over mannen met baarden, dat Fungus op de kop af een halve eeuw geleden in de hitlijsten deed belanden.
Dat waren nog eens tijden, maar de val van enkel nostalgie werd deze avond vermeden door het unieke karakter van een generaties-overschrijdend programma van een dito line-up. Al die de dood en duivel niet duchten moeten mannen met baarden zijn, zo gaat het verhaal, maar ook zonder baard werd er iets moois neergezet deze gedenkwaardige avond.
Die recordlang duurde: pas om 23:00 waren we klaar. Daarmee werd het vorige record van CCC Inc. verbeterd.
We wisten het nog niet, maar dit was het laatste concert in De Pasveerzaal van FluXus. Drie weken later kregen we een onmogelijke huurverhoging voor de kiezen, en stopten we de samenwerking per direct. We hadden het al een beetje aan zien komen nadat ons vaste FluXus-contact Marion Hofer per 1 oktober 2024 op non-actief werd gezet.
Onze toekomst ligt vanaf 2025 bij De Vermaning in Wormerveer.
En Kaap’ren Varen bleek ons allerlaatste wapenfeit bij FluXus …
